بزرگنمايي:

کرمان رصد - تئاتر نصر یا همان تماشاخانه تهران در خیابان لاله‌زار جنوبی، روزگارانی در قرق هنرمندان بزرگ عرصه تئاتر و تلویزیون چون مرحوم داریوش اسدزاده، عزت‌الله انتظامی و... بود اما این روزها چراغ‌های آن خاموش شده و غبار فرسودگی آن را دربرگرفته است. تابلوی سردر تئاتر نصر تنها نشانی است که ما را در خیابان لاله‌زار به این ساختمان راهنمایی‌ می‌کند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
سازمان زیباسازی متولی مرمت ساختمان تماشاخانه تهران است و مسئولان سازمان قول داده‌اند چراغ آن را روشن کنند.
تاریخ گمشده در راسته الکترونیکی خیابان لاله‌زار درگذشته‌های دور به واسطه وجود سینما، کافه و سالن‌های تئاتر و... نماد هنر بوده است. در گذر زمان چهره خیابان لاله‌زار تغییر کرده و امروز دیگر اثری از نمادهای هنری نیست و توسط صنف توزیع‌کنندگان لوازم و تجهیزات الکترونیکی قرق شده است. بناهای هنری و تاریخی باقیمانده از گذشته مانند ساختمان تئاتر نصر، در میان سیم‌ها و کابل‌های برق گم شده‌اند. با راهنمایی کسبه قدیمی به ساختمان تئاتر نصر می‌رسیم؛ اما هیچ اثر زیبایی از بنا دیده نمی‌شود.
ایست نگهبان برای ورود روی در آهنین قفل بزرگی زده شده است. به داخل نگاه می‌کنیم؛ اما همه‌جا تاریک است و چیزی دیده نمی‌شود. کسبه می‌گویند که نگهبان دارد. او را صدا می‌کنیم و می‌گوید ورود ممنوع است. پس از هماهنگی با مسئولان سازمان زیباسازی، در باز می‌شود و برای ورود، چراغ‌قوه تلفن همراهمان را روشن می‌کنیم. نگهبان تأکید می‌کند که مراقب باشید و قدم‌هایتان را آهسته بردارید.
تزئین سقف با اشکال هندسی هنرمندان هنگام ساخت تئاتر نصر، روی سقف‌ها هم هنرنمایی کرده‌اند. روی سقف سالن لابی اشکال هشت‌ضلعی و روی سقف سایر بخش‌ها مانند سالن تمرین و اتاق گریم و... هم اشکال گرد و چندضلعی نقش بسته‌اند و برای تزئین آنها از آینه و شیشه‌های رنگی استفاده شده است. آثار تخریب و فرسودگی هم روی سقف‌ها دیده می‌شود و مسئولان باید برای مرمت این بنا تعجیل کنند.
سالن غبارگرفته بدون تماشاچی سالن اصلی ظرفیت پذیرش 600 نفر را دارد. صندلی‌های مشکی غبارگرفته، بیانگر آن است که سال‌ها این سالن، تماشاچی نداشته و گردوخاک نشسته روی سن هم نشان از آن دارد که هیچ هنرمندی در آن نمایش اجرا نکرده است. بنایی که بخشی از هویت هنر و تهران است و روزگاری برای تماشای تئاتر مقابل آن صف‌های طولانی تشکیل می‌شد اما امروز اینگونه خاک می‌خورد.
هنرنمایی روی دیوارهای گچی به معنای واقعی ظلمات و همه‌جا را خاک گرفته است. در بخش‌پذیرش یا همان لابی ساختمان تئاتر نصر، نور را روی دیوار می‌اندازیم و نقش و نگارها و گچبری‌های زیبا، نظرمان را جلب می‌کند. در برخی از بخش‌ها هم حالت طاقدیس روی دیوارها ایجاد و داخل آنها آینه‌کاری شده است. قسمت‌هایی از دیوار ریخته و آجرها نمایان شده‌اند. کنار بخشی از دیوارها هم حائل نگه‌دارنده نصب شده است.
کسبه چه می‌گویند؟ تئاتر نصر، غریب در لاله‌زار
بناهای تاریخی و ارزشمندی مانند خانه اتحادیه، گراند هتل و تئاتر نصر در خیابان لاله‌زار جنوبی قرار دارند که پس از تغییر کاربری این خیابان، غریب شده‌اند و کمتر کسی نشانی از گذشته آنها دارد. کسبه خیابان لاله‌زار معتقدند که تئاتر نصر با کاربری جدید این خیابان همخوانی ندارد. محمد مصدقی یکی از کسبه می‌گوید: این بنا ثبت ملی شده و شهرداری چاره‌ای جز مرمت و حفاظت از آن ندارد اما امیدواریم کاربری مناسبی برای آن پیش‌بینی کنند. چرا که امروز خیابان لاله‌زار ظرفیت پذیرش حجم زیادی جمعیت را ندارد. عباس رمضانی هم یکی دیگر از کسبه قدیمی معتقد است که تئاتر نصر بخشی از هویت خیابان لاله‌زار است و نباید تخریب شود.
نگاه مسئولان تبدیل تئاتر نصر به موزه تئاتر
محمد ابراهیمیان، مدیر تئاتر نصر: سازمان زیباسازی متولی بازسازی و مرمت آن است و این کار در 2 فاز و با مشارکت‌بخش خصوصی انجام می‌شود. ساختمان تئاتر نصر ثبت ملی شده و بخشی از هویت تهران است و مرمت و بازسازی آن فارغ از موقعیت جغرافیایی اش یک ضرورت است؛ بنابراین سعی داریم تا پایان سال وضعیت پیمانکار را تعیین تکلیف کنیم و پیش‌بینی می‌شود مرمت و بهره‌برداری کامل از این مجموعه 3 سال زمان می‌برد. برنامه‌ای برای تغییر کاربری آن نداریم و پس از بازسازی سالن‌های تئاتر نصر فعال و بنا به پیشنهاد مرحوم عزت‌الله انتظامی، موزه تئاتر در آن راه‌اندازی می‌شود.