بزرگنمايي:

کرمان رصد - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
گرچه بنابر گفته ظریف هدف از تشکیل شورای راهبری پیشنهاد نامزدهایی شایسته برای عضویت در هیئت دولت به پزشکیان است ولی ساختار و سازوکار عجیب این شورا و کارگروه‌های آن و همچنین سهم‌خواهی‌های بی‌پایان تندروهای مدعی اصلاحات و امیرکبیر‌های خودخوانده دولت روحانی، کار را به آنجا رساند که پزشکیان نیز این سازوکار را معضلی برای خود می‌داند.
رئیس‌جمهور منتخب صبح دوشنبه در سخنانی که در دیدار با ستادهای مردمی خود در تالار وزارت کشور عنوان نمود به طور تلویحی با ابراز سردرگمی خود از نحوه انتخاب مسئولین برای دولت جدید عنوان داشت: انتخاب مسئولان برای ما معضل شده است. چون ما شعار دادیم انتخاب برتر خواهیم داشت و حالا به همه می‌گوییم کمک کنید؛ همه آدم‌های خودشان را معرفی می‌کنند، به‌نوعی نمی‌دانیم باید چه کار کنیم.
مسعود پزشکیان، در حالی در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری ایران به پیروزی رسید که دو طیف تندروهای مدعی اصلاحات و امیرکبیرهای خودخوانده دوران روحانی از اولین روز تبلیغات این انتخابات حضور پررنگی را در ستادهای ایشان داشته و از همان دوران سعی بر تحمیل نظر و اراده خود بر پزشکیان داشتند.
این در حالی است که تحلیل پیروزی پزشکیان در انتخابات 15 تیرماه، به وضوح نشانگر این است که نه تندروهای مدعی اصلاحات و نه ورشکستگان و امیرکبیرهای خودخوانده دولت روحانی نقش مهمی در پیروزی وی در این انتخابات نداشته و عوامل دیگری فارغ از نقش مدعیان اصلاحات و برجامی‌ها پزشکیان را به پیروزی رساند.
به موازات این موضوع، با اعلام پیروزی پزشکیان در انتخابات اخیر، این دو طیف به سرعت سعی بر فشار بر رئیس‌جمهور منتخب و اعمال اراده و نظر خود و نفوذ بر شخص وی داشتند که نمود بارز این را می‌توان در شورای به اصطلاح راهبری و ریاست محمدجواد ظریف دید.
در این میان گرچه پزشکیان تا حد زیادی انتخاب و آماده‌سازی کابینه اعلامی به مجلس را به این شورا تفویض اختیار کرد ولی سازوکارهای عجیب و سهم‌خواهی‌های مداوم این دو طیف، وی را نیز سردرگم کرده و کار به جایی رسیده است که رئیس‌جمهور منتخب در روزهای گذشته انتخاب کابینه را معضل دانسته و از سهم‌خواهی‌ها به ستوه آمده است.
این دو طیف با رفتار اخیر خود و با سهم‌خواهی‌های بی‌پایانی که داشتند شاید این تلقی اشتباه را در میان خود دارند که رئیس‌جمهور منتخب باید عامل آنان و گوش به فرمان آنان بوده و برای وی پدرخواندگی کنند.در مقابل این مسئله، پزشکیان باید با برخورد با این رفتار غیراخلاقی، جناحی و سهم‌خواهانه تندروهای مدعی اصلاحات، از همین ابتدا باب منافع شخصی این قبیل را ببندد.
از سویی دیگر ترکیب افراد شورای راهبری و کارگروه‌های آن هشدارهایی جدی را در رابطه با آینده دولت چهاردهم به ذهن متبادر می‌سازد.

ترکیب اعضای شورای راهبری، ترکیب کارگروه‌های آن و همچنین سازوکار عجیبی که از زبان ظریف در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری سیما عنوان شد، به قدری پر از سؤال و ابهام بوده که هم باعث درگیری این دو طیف بر سر قدرت و سهم‌خواهی شده، هم رئیس‌جمهور منتخب را سردرگم نموده و هم در نقطه مقابل شاخص‌هایی است که رهبر معظم انقلاب در رابطه با انتخاب کارگزاران نظام و مسئولین دولتی بیان نموده‌اند. عجیب‌تر آنکه بعضا افرادی تصمیم‌گیر انتخاب مسئولین شده‌اند که به شکل عیانی سابقه ضدیت با نظام و لجن‌پراکنی علیه انقلاب را به‌خصوص در طی اغتشاشات 1401 داشته‌اند. بعضی از این افراد که بیش از چهره علمی، بیشتر شومن‌های رسانه‌ای به شمار می‌آیند، وقاحت را به حدی رساندند که به مردم کشور به دلیل نوع انتخابشان توهین کردند. شاید از نگاهی دیگر حضور این افراد در شورای راهبری و کارگروه‌های آن چندان نیز عجیب نباشد زیرا بارهای قبلی که امیرکبیر خودخوانده دولت روحانی تیم بسیار کوچک‌تری را برای مذاکرات هسته‌ای برگزید چندین جاسوس و فرد مسئله‌دار در میان و کنار این تیم قرار گرفته بودند.
دولت مسعود پزشکیان از هفتم مردادماه به‌طور رسمی آغاز به کار خواهد کرد و از شهریورماه آینده با رای اعتماد مجلس شورای اسلامی ترکیب جدید اداره کشور را برعهده خواهد گرفت.
پزشکیان می‌بایست با تکیه بر اصول کلی انقلاب اسلامی و شاخص‌هایی که از سوی امام راحل و رهبری انقلاب در تعیین کارگزاران نظام بیان شده و در تبلیغات انتخاباتی نیز مورد تکرار و اشاره وی نیز قرار گرفته، با اراده‌ای محکم جلوی سهم‌خواهی ورشکستگان سیاسی که جایگاهی در میان ملت نداشته و تاثیری بر پیروزی وی نیز نداشته‌اند را گرفته و اولین قدم دولت خود که مهم‌ترین قدم نیز به‌شمار می‌آید را با دور کردن این افراد که جز چالش‌آفرینی و بحران‌آفرینی برای کشور دستاوردی نداشته و ندارند، بردارد. بدون شک تکیه بر افرادی که جنگ قدرت را پیش از آغاز رسمی دولت چهاردهم آغاز کرده‌اند توان دولت جدید را به جای حل مسائل کشور و پیشبرد روند توسعه و افزایش قدرت ایران، درگیر مجادلاتی خواهد کرد که دوران تاریک روحانی و درگیری‌های سیاسی دوران دولت اصلاحات را تکرار کرده و در روزگاری که به خصوص در حوزه بین‌الملل اهمیت بسیار زیادتری از دوران گذشته داشته و جهان در حال تغییر را نوید می‌دهد، کشور درگیر مجادلات و بحران‌های بی‌ارزشی خواهد شد که قطعا برای پزشکیان سودی نداشته و تنها به حیات سیاسی تندروهای مدعی اصلاحات و امیرکبیرهای خودخوانده که زیست سیاسی خود را در بحران‌زایی برای کشور می‌بینند کمک خواهد کرد.