چاپ

کرمان رصد - همشهری آنلاین / کریس ریا (Christopher Anton Rea) در سال 1951 در شهر میدلزبورو در انگلستان بدنیا آمد. او از معتبرترین چهره‌های سبک راک و بلوز در تاریخ این نوع موسیقی است. ریا 25 آلبوم استودیویی و تک آهنگ‌های زیادی روانه بازار کرده که همگی موفق بودند.
کریس ریا در 4 مارس 1951در میدلزبورو، انگلستان بدنیا آمد. کریس فرزند کامیلو ایتالیایی (وفات دسامبر 2010) و وینفرد ایرلندی (وفات سپتامبر 1983) می‌باشد و دارای دو برادر به نام‌های نیک و مایک و چهار خواهر بنام‌های کاترین و جرالدبن و پائولا و کامیله می‌باشد. کریس با جوان ازدواج نموده و حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های جوزفین (زاده 1983) و جولیاکریستینا (زاده 1989) می‌باشد. ریا با صدایی منحصربه‌فرد بیش از 72 میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته‌است.
در سال 1973 او به یک گروه محلی به اسم «مگدالن» ملحق شد که خواننده آن «دیو کاوردیل» گروه را جهت پیوستن به گروه «دیپ پیپل» ترک کرده بود. «مگدالن» به «بیوتیفول لوزرز» تغییر نام داد و برنده جایزه بهترین گروه جدید سال شد. آنان کم و بیش با نام خود زندگی کردند تا اینکه کریس ریآ گروه را در سال 1977 جهت کار تک نفره (سولو) ترک کرد.
در آوریل 1978 او اجرای تنها (سولو) ی خود را با عنوان «Fool (If You Think It "s Over)» در انگلیس و آمریکا منتشر کرد. پس از آن کریس ریآ بالغ بر 22 میلیون آلبوم در سراسر جهان به فروش رساند. و مسئله غیرعادی اینست که وی بدون وقفه 19 آلبوم در حال کار داشت و در همین دوران کنسرتهایی را با گروهش در سالنهای کنسرت بین‌المللی اجرا می‌کرد. کیفیت اجرای کنسرتهای او ناشی از هماهنگی کامل بین خواننده و نوازنده‌ها بود و هرگاه بر روی صحنه احساس ناخشنودی از این هماهنگی می‌کرد با گیتار خود شروع به نواختن و خواندن می‌نمود.
بازار

کریس ریآ یک فرد برای نمایشهای بزرگ و با استفاده از جلوه‌ها و افکتهای ویژه نیست بلکه او به صحنه عشق می‌ورزد زیرا که او می‌تواند علاقه شرکت کنندگان در کنسرت و گوش فرادادن آن‌ها به صدایش را درک کند.
او خود را درگیر رسوایی و ننگ نکرده و زندگی خانوادگی شادی را برای خود فراهم نموده‌است. سرگرمی‌های مورد علاقه وی خیلی واقع بینانه هستند. او عاشق طبخ غذاهای ایتالیایی است. علاقه شدید او به مسابقات اتومبیل رانی و نمایش‌های «فراری» نشان دهنده شخصیت چند وجهی وی می‌باشد.
او همیشه احساس خاصی به سبک بلوز داشته و این مسئله به وسیلهٔ شعرها و آهنگ‌ها و نواهایی که بر پایه بلوز بوده‌اند، در آهنگ‌های قدیمی کریس قابل مشاهده است. کریس ریآ خود را در طاقچه فروشگاه موسیقی قرار نداد، کاملاً برعکس، انرژی مثبت آلبوم‌های وی در طول زمان به‌طور صعودی تازگی خود را افزایش می‌دهد.
بگو که بهشتی هست
"بگو که بهشتی هست" قطعه ای از کریس ریا، خواننده و آهنگ ساز بریتانیایی است، این آهنگ به عنوان سومین تک آهنگ از دهمین آلبوم استدیویی این هنرمند با نام جادهٔ جهنم در سال 1989 منتشر شد. نویسندهٔ این آهنگ کریس ریا و تهیه کنندهٔ آن جان کلی است.
"بگو که بهشتی هست" در چارت تک آهنگ‌های انگلستان به ردهٔ 24 م و برای شش هفته بین 100 آهنگ برتر قرار داشت.

کرمان رصد

اوبرژ
" اوبرژ در سال 1991 به عنوان تک آهنگ اصلی از یازدهمین آلبوم استودیویی اش با نام اوبرژ منتشر شد. کریس ریا و جان کلی تهیه‌کنندگان این آهنگ بودند. «اوبرژ» در بریتانیا به رتبه 16 جدول تک آهنگ‌های انگلستان رسید و برای 6 هفته رتبه خود را حفظ کرد. یک موزیک ویدئو نیز به کارگردانی نایجل دیک در استدیوی بری در بارکشر برای تبلیغ تک آهنگ فیلمبرداری شد.
در جستجوی تابستان
در جستجوی تابستان در سال 1991 به عنوان سومین تک آهنگ از یازدهمین آلبوم استودیویی ریا با عنوان اوبرژ و به تهیه کنندگی خودش و جان کلی منتشر شد. «در جستجوی تابستان» در بریتانیا به رتبهٔ 49 رسید و سه هفته در این جدول ماند. یک موزیک ویدئو نیز برای تبلیغات این تک آهنگ فیلمبرداری شد.
ریا در سال 1991 طی مصاحبه ای با دنیس الساس، به شرح پیام شعر پرداخت: "اصل ایده در مورد مردی است که به دختر نوجوانش نگاه می‌کند، و می‌بیند که او رویش را برمی‌گرداند. او به دنبال تابستان خود است، او بهاری است که به دنبال تابستانش می‌گردد، و او (مرد)، که حالا پاییز زندگی اش را می‌گذراند به گذشته می‌نگرد و به یاد می‌آورد که چطور روزی خودش هم بدنبال تابستانش گشته‌است. در بخش سوم آهنگ به همسرش یادآوری می‌کند که چگونه دردهای فزاینده یکدیگر را بدتر می‌کردند، در حالی که هر دوی آنها به دنبال تابستان‌های خود بودند و از بسیاری از جهات او هنوز هم به دنبال تابستانش است.
آهنگ زمستانی
آهنگ زمستانی در سال 1991 و در نسخهٔ اروپایی و ای پی یازدهمین آلبوم استدیویی اش با نام مهمانسرا منتشر شد. همزمان با تور بریتانیای کریس ریا که در آن زمان در جریان بود منتشر گردید و در جدول تک آهنگ‌های انگلستان به شماره 27 رسید و برای چهار هفته جز 100 آهنگ برتر باقی ماند.