کرمان رصد - ایران /متن پیش رو در ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
فرید زکریا| تنها در عرض چند هفته، دولت ترامپ یک انقلاب در سیاست خارجی رقم زده است. این دولت تا حد زیادی یک متحد دموکراتیک دیرینه، اوکراین، را (که ایالات متحده متعهد به حمایت از امنیت آن از زمان امضای یادداشت تفاهم بوداپست 30 سال پیش بوده) رها کرده است. در واقع، اکنون از اوکراین درخواست سهم بزرگی از منابع معدنی این کشور را کرده است که دولت ترامپ آن را به‌عنوان «بازپرداخت» برای حمایت ایالات متحده توصیف می‌کند. در همین حال، واشنگتن یک جنگ تجاری علیه همسایگان و نزدیک‌ترین شرکای تجاری خود، کانادا و مکزیک، اعلام کرده و از دانمارک خواسته است که گرینلند را به آن بفروشد و از پاناما خواسته است کانال پاناما را واگذار کند. همچنین برای خروج از سازمان جهانی بهداشت اقدام کرده است، سازمانی که ایالات متحده در تأسیس آن نقش داشت. این دولت تلاش کرده است تا بیشتر برنامه‌های کمک خارجی خود برای فقیرترین کشورهای جهان را متوقف کند و سنت سخاوتی را که به جنگ جهانی اول بازمی‌گردد وارونه کند. تعرفه‌های آن نقض آشکار قوانین تجاری است که خود واشنگتن برای دهه‌ها ایجاد و از آنها حمایت کرده است. این تغییرات چشمگیر در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته‌اند و به یک انقلاب در سیاست خارجی در همه‌جا منجر خواهند شد. فردریش مرتس، کسی که احتمالاً صدراعظم بعدی آلمان خواهد شد، اخیراً گفته است: «اولویت مطلق من این خواهد بود که اروپا را هرچه سریع‌تر تقویت کنم تا بتوانیم گام‌به‌گام واقعاً از ایالات متحده مستقل شویم. هرگز فکر نمی‌کردم مجبور شوم چنین چیزی بگویم... اما پس از اظهارات دونالد ترامپ... واضح است که آمریکایی‌ها، حداقل این بخش از آمریکایی‌ها، (این دولت) تا حد زیادی نسبت به سرنوشت اروپا بی‌تفاوت هستند.» آلمان در مرکز سیستم امنیتی قرار داشت که ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم ایجاد کرد. اینکه این کشور اکنون دچار تزلزل شده است، یک تغییر اساسی محسوب می‌شود. مرتس حتی ایده‌ای را مطرح کرده است مبنی بر اینکه فرانسه و بریتانیا چتر هسته‌ای خود را به آلمان گسترش دهند، زیرا او دیگر اطمینان ندارد که ایالات متحده از کشورش دفاع خواهد کرد. این تعهد آمریکا اساس پیمان ناتو بود، اما اکنون هیچ‌کس در اروپا نمی‌داند که آیا ترامپ به آن پایبند خواهد بود یا خیر. مردم تایوان با نگرانی نظاره‌گر بوده‌اند که چگونه دولت ترامپ علیه اوکراین عمل کرده است. به‌جای ارائه حمایت در برابر نیات تجاوزکارانه همسایه‌ای که تایوان را تحت فشار قرار می‌دهد، ترامپ این کشور را سرزنش کرده که چرا هزینه کافی برای دفاع از خود اختصاص نداده است. بسیاری در این جزیره اکنون نگران هستند که ترامپ ممکن است با پکن معامله‌ای انجام دهد که آنها را همانند اوکراین، رهاشده باقی بگذارد. تمام این اقدامات آمریکا پیامدهایی خواهند داشت؛ آنها شروعی برای شکل‌گیری یک جهان چندقطبی جدید خواهند بود. کشورهای بزرگی مانند آلمان و ژاپن ناگزیر به تأمین امنیت خود خواهند بود. این مسأله می‌تواند به این معنا باشد که برای ژاپن، و همچنین کره جنوبی، تسلیحات هسته‌ای به‌عنوان یک گزینه جذاب مطرح شود. -یک بیمه‌نامه در برابر تجاوز- تحت چتر امنیتی ایالات متحده، جهان شاهد گسترش هسته‌ای بسیار اندکی بوده است، اما این وضعیت ممکن است به‌شدت تغییر کند. هر کشوری اکنون در نظر خواهد داشت که چگونه خود را از وابستگی به ایالات متحده رها کند. همزمان با تلاش کشورها برای استقلال از ایالات متحده، ممکن است آنها به دنبال جایگزین‌هایی برای سلطه دلار نیز باشند. اروپایی‌ها که تنها گروهی هستند که واقعاً می‌توانند یک جایگزین ارائه دهند، ممکن است انتشار اوراق قرضه اتحادیه اروپا را آغاز کنند که می‌تواند مؤثرترین رقیب برای اوراق قرضه خزانه‌داری آمریکا باشد. «امتیاز فوق‌العاده» آمریکا در داشتن ارز ذخیره جهانی- که به آن اجازه داده است با هزینه‌ای اندک کسری‌های عظیمی ایجاد کند- ممکن است سریع‌تر از آنچه تصور می‌کنیم از بین برود. تمام این تغییرات هدایایی برای روسیه و چین هستند، کشورهایی که هدفشان تضعیف قدرت و حضور آمریکا در جهان بوده است.
بازار
![]()
همان‌طور که یکی از تحلیلگران روسی اخیراً درباره سیاست ترامپ در قبال اوکراین گفته است: این اتفاق مانند جشن کریسمس، حنوکا، عید پاک و تولد ولادیمیر پوتین در یک روز است. برای کسانی که فکر می‌کنند زمان آن رسیده است که سیستم بین‌المللی‌ای را که تا این حد به ایالات متحده وابسته بود، تغییر دهیم، باید پرسید آیا هزینه‌ها و مزایا را سنجیده‌اید؟ ایالات متحده طی هشت دهه، یک سیستم بین‌المللی مبتنی بر قوانین، هنجارها و ارزش‌ها ایجاد کرد که طولانی‌ترین دوره صلح میان قدرت‌های بزرگ و شکوفایی جهانی را به ارمغان آورده است. اتحادهای آن، بزرگ‌ترین عامل تقویت‌کننده نفوذ این کشور در سراسر جهان بوده‌اند. ایالات متحده بزرگ‌ترین بهره‌بردار از این سیستم بوده است و حتی اکنون، دهه‌ها بعد، همچنان دستور کار را تعیین می‌کند و در زمینه‌های اقتصادی، فناوری و نظامی بر جهان سلطه دارد. با فروپاشی این نظم، موقعیت ممتاز آمریکا نیز تضعیف خواهد شد، و این باعث ایجاد جهانی خطرناک‌تر و فقیرتر و آمریکایی منزوی‌تر، بی‌اعتمادتر و ناامن‌تر خواهد شد. جهان پساآمریکایی اکنون کاملاً نمایان شده است.