بزرگنمايي:

کرمان رصد - کارشناسان معتقدند فرسودگی بافت‌ها نمی‌تواند فقط با نوسازی حل شود، بلکه باید چرخه فرسودگی کاهش یافته و کیفیت زندگی در بافت‌ها ارتقا یابد. همچنین بازآفرینی شهری باید به‌عنوان یک فرآیند جامع، مشارکتی و بلندمدت دیده شود و نباید آن را فقط به پروژه نوسازی محدود کرد. در این دیدگاه جدید، تلاش می‌شود تا بافت‌های شهری در مشارکت با شهروندان و مدیریت شهری از چرخه فرسودگی خارج شوند و این راهبردها در حوزه کیفیت‌بخشی به زندگی شهروندان با تامین سرانه‌ها و همچنین افزایش شانیت و ارتقای حس محله‌ای ایجاد خواهد شد.
همچنین این دیدگاه، تخریب و نوسازی کالبدی را فقط بخشی از راه‌حل می‌بیند و معتقد است در بسیاری از مواقع، مقاوم‌سازی و بهسازی محله‌ها، بدون تغییر در ساختار اجتماعی آن‌ها باید در اولویت‌ قرار گیرد.
مطابق برنامه، مقرر بود سالیانه یکصد هزار بافت مسکونی در بافت‌های فرسوده ساخته شود و این مورد یک تکلیف قانونی و مصوبه مجلس است. همچنین بر اساس قانون حفظ و احیای بافت‌های تاریخی 25 درصد وام‌هایی که بانک‌ها در حوزه مسکن ارائه می‌دهند، باید به بافت‌های فرسوده اختصاص یابد.
این تسهیلات از دو محل پرداخت می‌شود؛ نخست، وام معروف به تبصره 18 و از محل خوداشتغالی است که حدود 530 میلیون تومان است. همچنین مورد دوم، تسهیلات از محل موضوع جهش تولید مسکن است که به سازندگان داده می‌شود.
مطابق آمارها، در سال 1403 تعداد تسهیلات پرداختی به این بخش کمی بیش از چهار هزار فقره تسهیلات بوده و در زمینه صدور پروانه‌های ساختمانی نیز شاهد کندی در فرآیند صدور و زمان‌بر شدن آن هستیم. به طوری که در تهران این مدت زمان به یک سال می رسد.
مطابق آمارها، فقط نزدیک به 2 هزار و 600 فقره تسهیلات از محل تبصره 18 پرداخت شده و یک‌هزار و 664 فقره نیز از محل جهش تولید مسکن پرداخت شد. براین اساس در مجموع حدود چهار هزار فقره وام به این منظور در سال 1403 پرداخت شد که رقم ناچیزی است.
استدلال بانک‌ها این است که وام ها حمایتی بوده و به اقشار کم درآمد (دهک‌های یک تا چهار) تعلق می‌گیرد، اما در بافت‌های فرسوده افراد خودمالکند.
این در حالی است که کارشناسان می‌گویند افرادی که در بافت‌های فرسوده زندگی می‌کنند، هرچند مالک هستند، اما توان تخریب و نوسازی واحدهای خود را ندارند.
اکنون در بیش از 92 هزار نقطه در کشور نوسازی مسکن در بافت‌های فرسوده توسط مردم در حال انجام است. بر اساس برنامه هفتم پیشرفت کشور باید سالانه چهار درصد از مساحت بافت‌های فرسوده کاهش یابد که رسیدن به این نقطه نیاز به انجام برنامه‌ریزی‌های دقیق و منسجم و به کارگیری همه ظرفیت‌ها در حوزه بازآفرینی شهری و نیز پای کار آوردن همه دستگاه‌های عضو ستاد ملی بازآفرینی شهری دارد.
همچنین بخوانید وضعیت بازار مسکن در روزهای عید برای دستیابی به این هدف لازم است که همه دستگاه‌ها و نهادها با رویکردی هماهنگ وارد عمل شوند. این هماهنگی باید شامل برنامه‌های متنوعی از جمله ایجاد ظرفیت‌های اجرایی، تامین منابع مالی و اعتبارات، تقویت ساختار شهرداری‌ها جهت ارائه تخفیفات در صدور پروانه و نیز حوزه مدیریت بافت‌های تاریخی باشد.
برپایه آمارها، در موضوع کاهش بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری، آذربایجان شرقی با 83 درصد پیشتاز است. پس از آن، خراسان رضوی، فارس و هرمزگان هر کدام با 71 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در مقابل، استان‌هایی مانند لرستان، گیلان و کهگیلویه و بویراحمد با 43 درصد کمترین میزان تحقق را داشته‌اند.