بزرگنمايي:

کرمان رصد - آفرینش / « نگرانی جامعه از عدم درک مشکلاتش » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
مشکلات جامعه در حال انباشته شدن بر روی هم است و گویا بنایی برای سبک سازی و حل کردن آن وجود ندارد. مسئولان یک به یک مدام از دستاوردهای گوناگون کشور حرف می زنند و وعده می دهند اما در میدان عمل چیزی تغییر نمی کند و شرایط هر روز برای مردم سخت تر می گردد.
در بحث مدیریت امور موضوع مهارت و دانش اختصاصی مقوله ای بسیار مهم تلقی می شود. چرا که اگر مدیران و مسئولان در حیطه ای که مسئولیت دارند از شناخت و تخصص کافی برخوردار نباشند قطعاً تحول و بهبودی در روند امور ایجاد نمی شود.
در وضعیت کنونی به زعم بسیاری از کارشناسان متأسفانه در برخی امور عنان کار به دست کسانی داده شده است که از مجموعه تحت امرشان هیچ شناختی ندارند و صرفاً به واسطه گرایشات مختلف روی کار آمده اند. طبیعی است که در چنین وضعیتی امورات مردم و مشکلات کشور لاینحل بماند و شاهد تلنبار شدن آنها در بخش های مختلف باشیم.
اما در بخش دیگری از این وضعیت نامناسب باید به عدم درک وضعیت و مطالبات مردم از سوی مسئولان اشاره داشت که اتفاقاً این موضوع برای جامعه بسیار قابل درک و با اهمیت است. چرا که جامعه دخلی در عزل و نصب های مدیران اجرایی ندارند اما عملکرد آنها را با مطالبات و نیازهای خود مقایسه می کنند و می بینند که کدام دستگاه و یا مدیر از جنس درد و مشکلات مردم حرف می زند و در راستای حل آن حرکت می کند.

متأسفانه امروز بسیاری از تصمیمات و سیاست گذاری هایی که منجر به برنامه ریزی و یا تصویب دستورالعمل های و قوانین مختلف می شود، هیچ سنخیتی با اولویت های جامعه ندارد و درد و رنج آنها را نشانه نمی گیرد.
این وضعیت زمانی سخت تر و موجب نارضایتی بیشتر جامعه می گردد که با مطالبات آنها درتضاد هم باشد. به عنوان مثال مردم از وضعیت اینترنت و محدودیت های فیلتری در بخش شبکه های اجتماعی ناراضیند، در مقابل مسئولان مصوباتی را برای غیرقانونی بودن رسمی استفاده از فیلترشکن وضع می کنند! مردم از کندی اینترنت و کیفیت آن ناراضیند در مقابل مسئولان قیمت بسته های اینترنتی را افزایش می دهند!
مردم از درد معیشت نالان و مضطر شده اند، اما افزایش قیمت ارز و خودرو از سوی مسئولان طبیعی انگاشته می شود. نیاز مردم و کشور بهره مندی از خودروهای ارزان قیمت و باکیفیت است آن وقت مصوبات واردات خودروها و مجوزهای صادره به گونه ای است که اساساً هیچ خط و ربطی با نیاز و مطالبات مردم عادی پیدا نمی کند و تنها قشری خاص را در بر می گیرد.
در حوزه های اجتماعی و فرهنگی نیز وضعیت به همین شکل و سیاق است. اقشار جوان جامعه مطالباتی را دارند که از سوی مدیران و دستگاه های فرهنگی کشور یا نادیده گرفته می شود و یا آن را مخالف با سلایق کشور می دانند.
متأسفانه عدم درک و همراهی بدنه اجرای و رسمی کشور با مطالبات عمومی موجب ناراحتی گردیده و موجب نا امیدی جامعه از سیاست ها و اقدامات گردیده است. قطعاً با چنین رویه ای نمی توان انتظار اعتماد و اقبال در مشارکت های سیاسی را از جامعه داشت و مدام مطالبات از بالا به پایین باشد. قطعاً نیازهای جامعه باید اولویت کشور باشد درغیر این صورت با تغییر اولویت ها عملکرد جامعه نیز متفاوت خواهد بود.